[กิจวัตรตอนเช้า]
เดี๋ยวนี้ คุณน้าตื่นตีสี่กว่า ผมตื่นตีห้า แม่ตื่นหกถึงเจ็ดโมง
แต่ละคนก็มีกิจวัตรต่างกันไป ของผมจะเยอะหน่อย
เริ่มจากชงกาแฟ ทานอาหารเช้า เข้าห้องน้ำ
เตรียมอาหารให้คุณแม่ อย่างเยอะทุกมื้อเลย
แล้วก็พาคุณแม่ไปทานข้าว
แล้วแว็บมาล้างห้องน้ำ ถูห้องนอน ซักผ้า
จากนั้นก็เฝ้าไม่ให้คุณแม่หนีไปไหน
ทุกเช้า ผมจะนึกถึงกิจวัตรในอดีตของผมกับคุณแม่เสมอ
[ในอดีตนู้น ก่อนผมเกิด]
ก่อนผมเกิด ยังไม่มีไฟฟ้าใช้กัน
คุณแม่ต้องไปอยู่ในเหมืองแม่เมาะ เพราะไกลบ้าน
เป็นช่วงบุกเบิกเหมือง จึงยังไม่มีรถบริการที่สะดวกแบบปัจจุบัน
ช่วงแรก คุณแม่ต้องไปอยู่ในเหมือง หลายปีทีเดียว
ยุคแรกจะเข้าแม่เมาะ จะไปทางงาว แต่เลี้ยวขวาเข้าแม่เมาะ
ระยะทางจากในเมืองไปถึงที่ทำงานก็กว่าครึ่งร้อยกิโลเมตร
ปัจจุบันไปทางแพร่ แล้วเลี้ยวซ้าย ระยะทางเพียง 27.4 กิโลเมตร
เส้นเดิมก็ไม่ค่อยได้ใช้แล้ว เพราะไกลกว่ามาก แต่คนแถวนั้นใช้กันอยู่
ต่อมาก็เอาผมไปฝากไว้กับคุณยายที่เกาะคา
เพราะต้องทำงานกัน อยู่กับคุณยายดูแลง่ายกว่า
เมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่ง การเดินทางก็สะดวกขึ้น
เริ่มมีไฟฟ้าใช้ ถนนดีขึ้น และมีรถบริการ
คุณแม่ จึงกลับมาอยู่ที่เกาะคา
ตื่นกันตั้งแต่ตี 5
เพราะต้องนั่งสองแถวจากเกาะคาไปในเมือง ระยะ 16 กิโลเมตร
ไปที่จุดจอดรถบริการ อยู่ข้างบุญวาทย์
ต่อมาจุดจอดรถบริการ เริ่มมีหลายสาย
ไปแม่เมาะอีก 27.4 กิโลเมตร
ในที่สุดก็มีรถบริการมาจอด ป้ำที่เลยบ้านฟ่อนมาหน่อย
คุณแม่ไม่ต้องตื่นแต่ตี 5 อีกแล้ว หกโมงออกบ้านก็ได้
สมัยแรกที่ต้องตื่นแต่ตี 5
เพราะถ้าไปไม่ทันรถบริการออก วันนั้นก็ไม่ได้ไปทำงาน ต้องกลับบ้าน
ส่วนผมก็ตื่นพร้อม ๆ กันกับคนในบ้าน แต่จะออกบ้านทีหลัง
มีรถประจำมารับผมที่หน้าบ้านตอน 6.30น.
ตื่นมาก็ต้องเตรียมตัวเข้าห้องน้ำ ผลัดกันเข้า เพราะมีห้องเดียว
[ไปรถไฟ]
ยังจำเหตุการณ์ขึ้นรถไฟตอนเด็กที่ไปกับคุณแม่ได้เลย
มีอยู่ครั้งหนึ่ง หรือหลายครั้งก็จำไม่ได้ถี่ถ้วน เพราะเล็กนัก
คุณแม่พาผมไปแม่เมาะ
นั่งรถไฟจากในเมืองไปลงสถานีรถไฟแม่เมาะ
แล้วก็มีรถมารับไปที่บ้าน
รู้สึกตื่นเต้น หลับไม่ลงไปตลอดทาง
มีของขายตลอดทางเช่นกัน
สมัยนั้นยังมีแม่ค้าหิ้วของพะรุงพะรังขายที่สถานีเต็มไปหมด
เพราะเป็นตอนเช้า นั่งรถไฟก็หนาว ลงรถไฟก็หนาว
ก็เป็นอีกเส้นทางหนึ่ง
ที่คุณแม่ใช้เป็นเส้นทางเดินทางไปที่ทำงาน
หากให้นึกถึงที่ทำงานของคุณแม่ กับคุณพ่อแล้ว
ผมจะจำที่ทำงานของคุณพ่อที่กองโรงงานเหมืองได้มากกว่า
คงเพราะไปบ่อยกว่านั่นเอง
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น