 |
| ภาพระหว่างเดินทางไปร่วมงานสำคัญ |
[ของเต็มบ้าน]
ที่บ้านคุณแม่ ที่ผมเคยอยู่
เดี๋ยวนี้ยังเห็นของสะสม เยอะเหมือนเดิม
แม้จะเก็บบ้านมาหลายรอบ
หนังสือของคุณพ่อ ที่ท่านจากไป 20 ปีแล้ว
ก็ยังอยู่ในตู้เหมือนเดิม เป็นหนังสือเก่าที่คัดเก็บไว้
แม้มีไม่มาก แต่ก็รู้ว่าแม่จะไม่ทิ้งแน่
รูปถ่ายเก่า ใช้เล่าความหลังได้เสมอ
ไม่มีอัลบั้มไหนหายไปเลย งานศพ งานแต่ง งานบุญ งานเที่ยว
หยิบมาพูดมาคุยกับคุณแม่ได้หมด
ในของสะสมมากมาย ที่เกษียณมา 20 ปี
คุณแม่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะทิ้ง คือ ชุดทำงาน
ยังเบียดกันอยู่ในตู้เหมือนเดิม เหมือนสมัยที่ท่านทำงานอยู่
[สาวออฟฟิศ]
สมัยนี้ พนักงานองค์กรก็มักจะซื้อเสื้อใส่กัน
แต่สมัยก่อนไม่มีนะครับ ต้องจ้างตัด
อาชีพช่างตัดเสื้อ เป็นที่นิยมของสาว ๆ สมัยก่อนอยู่ไม่น้อย
คุณแม่ก็มีสังคมเป็นเพื่อนสาวออฟฟิศ
ประเด็นพูดคุยตามประสาสาว ๆ ก็คงเป็นเรื่องชุดทำงาน
ดูจากเสื้อในตู้แล้ว ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ
ผมคงแก่ขึ้นเยอะ
เพราะมีลูกศิษย์คนหนึ่ง
ไปทำงานในแผนกเดิมที่คุณแม่เคยทำ
เพื่อนคุณแม่ ณ ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนร่วมงานกับลูกศิษย์ไปแล้ว
[ชุดสวย]
ในออฟฟิศของคุณแม่
เวลาพูดคุยกันยามว่าง ก็คงมีเรื่องชุด
ก็คงจะคุยเรื่อง ชุดใครสวย ชุดใครใหม่ ตัดที่ไหน ช่างชื่ออะไร
คุณแม่จะมีข้อมูลเรื่องช่างตัดเสื้อคนใหม่มาตลอด
ตัวที่พึ่งตัดมา ก็ใส่ได้ไม่กี่ครั้งเอง ยังไม่ทันหมอง ก็จะตัดใหม่ล่ะ
สมัยที่ผมโตพอจะขี่มอเตอร์ไซค์ได้แล้ว
คุณแม่จะวานให้ไปส่งตัดเสื้อ ไปทีก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมง
คุยกันตั้งแต่ทำความรู้จัก เลือกแบบ ออกแบบ วัดตัว ปิดการขาย
รอจนเหงาหงอยเลยหละ
นั่นทำให้ผมเป็นคนไม่ชอบค่านิยมการแต่งตัวที่ต้องใหม่ตลอด
ผมจึงซื้อเสื้อใหม่น้อยมาก
และเสื้อที่มีโลโก้ของมหาวิทยาลัยก็เยอะอยู่แล้ว
หลังไปตัดเสื้อแต่ละครั้ง
เมื่อผ่านไประยะหนึ่ง ผมก็ต้องทำหน้าที่ไปรับเสื้อตามนัด
ถ้าคุณแม่ไปด้วย ก็จะไปลองเสื้อ มีการแก้ไข เอาเข้านิด เอาออกหน่อย
ถ้าโชคดี ไปแล้วก็ได้เสื้อกลับมา ลองแล้วไม่ต้องแก้ไข
ถ้าโชคไม่ดี ไปแล้วก็ไปอีก เพราะตัดยังไม่เสร็จ แก้ไข หรือไม่พบช่าง
[ไม่ทิ้งไป]
ชุดสวยหลายสิบชุด
ที่คุณแม่ก็คงตัดใจทิ้งไม่ลง แม้เกษียณมาแล้ว 15 ปี
ยังมี เอกสาร หนังสือ พระเครื่อง เหรียญ สแตมป์
กระเป๋า รองเท้า และของที่ระลึกอีกเยอะ
ที่เป็นของคุณพ่อ พบเห็นได้ในบ้านอยู่ไม่น้อย
ยังเก็บไว้ในความทรงจำ ให้รำลึกถึงเสมอ
กลับมามองตนเองบ้าง
ผมก็มีของสะสมเหมือนกัน คือ หนังสือ กับอุปกรณ์เก่า
จะทิ้งอะไรไปแต่ละอย่างตัดใจยากมาก
ถึงได้เข้าใจคุณแม่
ว่าของในบ้าน ณ ตอนนี้ คงสำคัญทุกชิ้น
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น