เริ่มลดบทบาทผู้ชายแปลกหน้าของคุณแม่ลง (๖๙.)

[พอได้เปรียบเทียบ]
หลังจากมาดูแลคุณแม่เต็มตัว คนเดียวมาปีครึ่ง
ช่วงนี้คุณแม่แข็งแรงขึ้น ล้มน้อยลงมาก
หากล้มก็จะเป็นยามวิกาล
เคยขอให้พี่ข้างบ้านมาดูแล พบว่า คุณแม่ชอบมาก
ท่านสนิทใจมากกว่า อาจเพราะผมเป็นผู้ชาย
ชัดเจนว่า ท่านสนิทใจกับพี่ข้างบ้านมากกว่าผม
ที่จะดูแลท่านในยามวิกาล
ท่านมักถามหา อยากไปหา หรือให้ไปตาม พี่เค้าบ่อย ๆ
คุณแม่ลืมว่าผมเป็นลูกชายคนเดียวมาราวปีครึ่งแล้ว
เมื่อถามท่าน ก็มักจะตอบไม่ได้ว่าผมเป็นใคร
ยกเว้นว่ามีการถามนำ หรือให้คำตอบก่อนหน้าไปแล้ว

[ลดบทบาทชายแปลกหน้าลง]
เดือนกรกฎาคม 2561 มีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง
เพื่อปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงที่เข้ามา
จึงชวนพี่ข้างบ้าน มานอนเป็นเพื่อนคุณแม่
และดูแลท่าน ทั้งกลางวันกลางคืน
แบ่งกันในแต่ละสัปดาห์ ว่าคนละกี่วัน
ในแต่ละสัปดาห์ก็จะทำให้ผมปลีกไปทำบทบาทอื่น
เพราะเคยทิ้งทุกบทบาท มาทำบทบาทเดียว
ระยะนี้คุณแม่เริ่มคงที่ และมีทางออกเรื่องการดูแล
จึงเลือกเพิ่มบทบาทอื่น
แล้วลดบทบาทผู้ชายแปลกหน้าของคุณแม่ลง
เพราะสุขภาพจิต และสุขภาพกายของผมก็ไม่เต็มร้อย
กังวลอยู่เป็นนิจ

[ไม่อยากไปก่อนคุณแม่]
สุขภาพจิต กับสุขภาพกายของผม ไม่เต็มร้อย
ไปไหนไม่ค่อยได้ ถ้าไปก็เป็นช่วงคุณแม่นั่งทานข้าว แคะฟัน
ใช้เวลาไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง
แล้วผมก็จะบอกท่านว่าไปซื้อขนมอร่อย ๆ ที่ตลาด
ร่างกายไม่ค่อยได้ออกกำลัง
ส่วนไหนไม่ใช้ก็คงจะฝ่อ นี่ดูคลิ๊ป workout มาครับ
สุขภาพจิตก็แย่ เพราะดูแลท่านตอบกลางคืนไม่ได้
เช้ามาก็จะเป็นงานหนัก
สรุปว่า ไปอยากไปก่อนท่าน กลัวไม่มีใครดูแลต่อ
หากได้สลับกันกับพี่ข้างบ้าน แทนการดูแลท่าน 24/7
ก็น่าจะทำให้ผมมีเวลาทำบทบาทอื่น ออกกำลัง
สุขภาพจิต สุขภาพกายดีขึ้น และดูแลท่านนาน ๆ
ส่วนพี่ข้างบ้านก็น่าจะรับบทบาทนี้ได้
เพราะยอมเงื่อนไขของพี่เค้าหมดเลย
มาลุ้นกันกับการปรับแผนการดูแลคุณแม่ในรอบปีครึ่ง
การได้ถอยห่างออกมาหนึ่งก้าว อาจเห็นอะไรชัดเจนขึ้น
ที่สำคัญ อยากอยู่ดูแลท่าน นาน ๆ ไม่อยากไปก่อนท่าน