ปลูกต้นไม้ ช่วยให้สบายใจในปลายหนาว (๙๗.)

 



(เนื้อเดียวกับคุณแม่ ๙๗.)

คุณแม่จากผมไป ถึงวันนี้ก็ครบเดือนพอดี

มีอะไรให้ได้คิดได้ทำหลายอย่าง

เช้ามาก็ไปใส่บาตรกรวดน้ำยถาเช่นเคย

ซื้อข้าวกล่องจากเพื่อนคุณแม่เหมือนเดิม

กลับมาก็รดน้ำต้นกล้าคะน้าไต้หวัน

จำนวน 9 ต้น วันนี้ลงอีก 9 ต้น

ที่ผมแยกออกจากหลุมเพาะมาลงถุงดำ

ตอนนี้แยกถุงละ 3 ต้นได้ 6 ถุง

บางส่วนแบ่งให้น้องสันติ 

เพื่อนบ้านแบ่งไปปลูก (มีตั้ง 100 ต้น)

ไปลุ้นว่าจะโตไหมในฤดูปลายหนาว

เพราะผมมือร้อนเหมือนคุณแม่

ปลูกอะไรไม่ค่อยจะหมั่นรดน้ำพรวนดิน

วันนี้ครบรอบวันจากไปของคุณแม่

ตกเย็นก็กลับบ้านไปจัดการเรื่องซ่อมแซม

พบว่า คุณน้ายังแข็งแรง เจ็ดสิบกว่า

ยังหลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน ปลูกไม้ดอกไม้ผล

ไม้ดอกก็เน้นดอกสวย ไว้ไปวัด

ท่านมีความสุขเสมอที่เข้าสวน 

อยู่ได้ทั้งวัน หาผักสวนครัวมาปลูกตลอด

การปลูกพืชก็เป็นกิจกรรมแห่งความสุข

ผมมีเพื่อนชื่อบิว เล่าเรื่องปลูกพืชบ่อย ๆ

การปลูกพืชเป็นกิจกรรมที่ช่วยให้ใจสงบ

เที่ยงวันนี้ เพื่อน ๆ ชวนไปทานข้าว

สั่งกาแฟดำไม่ใส่อะไรเหมือนเดิม

คนเราก็เหมือนพืชต้องดื่มน้ำให้ชุ่มชื้น

ผมก็พยายามดื่มน้ำทุกวัน จะได้ไม่ป่วย

คุณแม่ก็ชอบดื่มน้ำ ผมก็อยากเหมือนท่าน



เมื่อวานผมเอาคะน้าไต้หวันลงถุงดำใหญ่

แล้วรุ่งขึ้นเห็นว่ายังไม่ตาย

ชะเง้อคอตั้ง ไม่คอตกเหมือนตอนเอาลง

ก็ใจชื้นขึ้นมา ส่วนคุณน้ารับไป 100 ต้น

บอกไม่ต้องห่วง ไม่มีตาย เป็นมืออาชีพล่ะ

แล้วก็พาไปชมลูกฟักทอง อวบ ๆ มาล่ะ

ลุ้นการเติบโตของคะน้า อีก 45 วัน 

น้องเอลูกน้าไผแก้วที่รับต้นกล้า

มาจากแม่ทะ บอกว่าเก็บกินได้ละ

ก้านอวบ ๆ ทำอะไรกินดีนะ

คงเป็นต้ม ผัด แกง ทอดแบ่ง ๆ ญาติไป






ความคิดเห็น