(เนื้อเดียวกับคุณแม่ ๙๗.)
คุณแม่จากผมไป ถึงวันนี้ก็ครบเดือนพอดี
มีอะไรให้ได้คิดได้ทำหลายอย่าง
เช้ามาก็ไปใส่บาตรกรวดน้ำยถาเช่นเคย
ซื้อข้าวกล่องจากเพื่อนคุณแม่เหมือนเดิม
กลับมาก็รดน้ำต้นกล้าคะน้าไต้หวัน
จำนวน 9 ต้น วันนี้ลงอีก 9 ต้น
ที่ผมแยกออกจากหลุมเพาะมาลงถุงดำ
ตอนนี้แยกถุงละ 3 ต้นได้ 6 ถุง
บางส่วนแบ่งให้น้องสันติ
เพื่อนบ้านแบ่งไปปลูก (มีตั้ง 100 ต้น)
ไปลุ้นว่าจะโตไหมในฤดูปลายหนาว
เพราะผมมือร้อนเหมือนคุณแม่
ปลูกอะไรไม่ค่อยจะหมั่นรดน้ำพรวนดิน
วันนี้ครบรอบวันจากไปของคุณแม่
ตกเย็นก็กลับบ้านไปจัดการเรื่องซ่อมแซม
พบว่า คุณน้ายังแข็งแรง เจ็ดสิบกว่า
ยังหลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน ปลูกไม้ดอกไม้ผล
ไม้ดอกก็เน้นดอกสวย ไว้ไปวัด
ท่านมีความสุขเสมอที่เข้าสวน
อยู่ได้ทั้งวัน หาผักสวนครัวมาปลูกตลอด
การปลูกพืชก็เป็นกิจกรรมแห่งความสุข
ผมมีเพื่อนชื่อบิว เล่าเรื่องปลูกพืชบ่อย ๆ
การปลูกพืชเป็นกิจกรรมที่ช่วยให้ใจสงบ
เที่ยงวันนี้ เพื่อน ๆ ชวนไปทานข้าว
สั่งกาแฟดำไม่ใส่อะไรเหมือนเดิม
คนเราก็เหมือนพืชต้องดื่มน้ำให้ชุ่มชื้น
ผมก็พยายามดื่มน้ำทุกวัน จะได้ไม่ป่วย
คุณแม่ก็ชอบดื่มน้ำ ผมก็อยากเหมือนท่าน
เมื่อวานผมเอาคะน้าไต้หวันลงถุงดำใหญ่
แล้วรุ่งขึ้นเห็นว่ายังไม่ตาย
ชะเง้อคอตั้ง ไม่คอตกเหมือนตอนเอาลง
ก็ใจชื้นขึ้นมา ส่วนคุณน้ารับไป 100 ต้น
บอกไม่ต้องห่วง ไม่มีตาย เป็นมืออาชีพล่ะ
แล้วก็พาไปชมลูกฟักทอง อวบ ๆ มาล่ะ
ลุ้นการเติบโตของคะน้า อีก 45 วัน
น้องเอลูกน้าไผแก้วที่รับต้นกล้า
มาจากแม่ทะ บอกว่าเก็บกินได้ละ
ก้านอวบ ๆ ทำอะไรกินดีนะ
คงเป็นต้ม ผัด แกง ทอดแบ่ง ๆ ญาติไป
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น