[ยาหมด ต้องไปหาหมอ]
วันนี้มีลุ้น ไปหาหมอรักษาโรคอัลไซเมอร์
เล่าอาการของคุณแม่ให้หมอฟัง
ว่าเริ่มหนักขึ้นแล้ว ภาพอดีตชัดกว่าปัจจุบัน
คุณหมอเพิ่มยาความจำให้อีก 3 มิลิกรัม
และให้ยาอาเจียนมากันไว้ก่อน
ก็ต้องลุ้นว่าจะเวียนศีรษะ และมีอาเจียนไหม
ถ้ามีอาการก็ต้องทานยา 3 เวลาก่อนอาหาร
หลังหาหมอที่คลินิกเรียบร้อยแล้ว ก็กลับบ้าน
เข้าบ้านมาก็บ่นอยากอาบน้ำขึ้นมาเฉย ๆ
[อาบน้ำ ยามบ่าย]
ในอดีตเคยเห็นเพื่อนโพสต์ในเฟส
ว่าอาบน้ำให้พ่อที่ป่วย
ว่าอาบน้ำให้ลูกที่ยังเล็กนัก
กรณีแม่ผม
วันนี้อาบน้ำให้คุณแม่อีกครั้ง ก็อาบมาหลายครั้ง
ที่จริงแล้ว ท่านพอจะอาบน้ำเองได้
แต่การลุกจากเก้าอี้อาบน้ำ จะวางใจไม่ได้เลย
และแขนไม่มีกำลังมากพอในการควบคุมขันน้ำ
จึงอยู่คอยหยิบจับอะไรให้
ทั้งสบู่ ขันน้ำ เสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว และสระผมให้
นึกถึงในอดีตขึ้นมาเลย ระหว่างราดน้ำไปที่ศีรษะของท่าน
ตอนผมเกิดใหม่ ๆ เมื่อกว่าสี่สิบกว่าปีที่แล้ว
ตอนนั้นผมก็คงนอนให้ท่านอาบน้ำ
โตขึ้นมาหน่อย ก็นั่ง และยืนให้ท่านอาบน้ำให้
แก้ผ้าล่อนจ้อนเหมือนกัน
มาวันนี้ผลัดกันครับ ผมอาบน้ำให้ท่านบ้าง
โชคดีที่บ้านมีน้ำอุ่น เหมาะกับการอาบน้ำหน้าหนาว
ท่านไม่ค่อยดื้อ เป็นผู้ร้องขอการอาบน้ำด้วยซ้ำ
แต่ผมจำได้ว่าสมัยเป็นเด็ก ผมดื้อไม่เบา
โดยเฉพาะหน้าหนาว และมีฝนตกติดต่อกันหลายวัน
สรุปว่านี่เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้ชาย
ที่อาบน้ำให้คุณแม่
ในยามที่ท่านช่วยตัวเองแทบไม่ได้
กลุ่มในเฟสบุ๊ค แบบสาธารณะ เกี่ยวกับผู้สูงอายุ
https://www.facebook.com/groups/olderperson/
วันนี้มีลุ้น ไปหาหมอรักษาโรคอัลไซเมอร์
เล่าอาการของคุณแม่ให้หมอฟัง
ว่าเริ่มหนักขึ้นแล้ว ภาพอดีตชัดกว่าปัจจุบัน
คุณหมอเพิ่มยาความจำให้อีก 3 มิลิกรัม
และให้ยาอาเจียนมากันไว้ก่อน
ก็ต้องลุ้นว่าจะเวียนศีรษะ และมีอาเจียนไหม
ถ้ามีอาการก็ต้องทานยา 3 เวลาก่อนอาหาร
หลังหาหมอที่คลินิกเรียบร้อยแล้ว ก็กลับบ้าน
เข้าบ้านมาก็บ่นอยากอาบน้ำขึ้นมาเฉย ๆ
ภาพ Sister โดย อ.วิชาญ สุมาลี
[อาบน้ำ ยามบ่าย]
ในอดีตเคยเห็นเพื่อนโพสต์ในเฟส
ว่าอาบน้ำให้พ่อที่ป่วย
ว่าอาบน้ำให้ลูกที่ยังเล็กนัก
กรณีแม่ผม
วันนี้อาบน้ำให้คุณแม่อีกครั้ง ก็อาบมาหลายครั้ง
ที่จริงแล้ว ท่านพอจะอาบน้ำเองได้
แต่การลุกจากเก้าอี้อาบน้ำ จะวางใจไม่ได้เลย
และแขนไม่มีกำลังมากพอในการควบคุมขันน้ำ
จึงอยู่คอยหยิบจับอะไรให้
ทั้งสบู่ ขันน้ำ เสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว และสระผมให้
นึกถึงในอดีตขึ้นมาเลย ระหว่างราดน้ำไปที่ศีรษะของท่าน
ตอนผมเกิดใหม่ ๆ เมื่อกว่าสี่สิบกว่าปีที่แล้ว
ตอนนั้นผมก็คงนอนให้ท่านอาบน้ำ
โตขึ้นมาหน่อย ก็นั่ง และยืนให้ท่านอาบน้ำให้
แก้ผ้าล่อนจ้อนเหมือนกัน
มาวันนี้ผลัดกันครับ ผมอาบน้ำให้ท่านบ้าง
โชคดีที่บ้านมีน้ำอุ่น เหมาะกับการอาบน้ำหน้าหนาว
ท่านไม่ค่อยดื้อ เป็นผู้ร้องขอการอาบน้ำด้วยซ้ำ
แต่ผมจำได้ว่าสมัยเป็นเด็ก ผมดื้อไม่เบา
โดยเฉพาะหน้าหนาว และมีฝนตกติดต่อกันหลายวัน
สรุปว่านี่เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้ชาย
ที่อาบน้ำให้คุณแม่
ในยามที่ท่านช่วยตัวเองแทบไม่ได้
กลุ่มในเฟสบุ๊ค แบบสาธารณะ เกี่ยวกับผู้สูงอายุ
https://www.facebook.com/groups/olderperson/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น