วันนี้คุณแม่ล้มทั้งยืน (๘.)

[ดีวันดีคืน]
หลังคุณแม่ล้มสะโพกหัก เมื่อ 2 เดือนก่อน
ก็พักฟื้น แล้วสะโพกก็แข็งแรง ดีวันดีคืน
คุณแม่เริ่มเดิน 4 ขามาได้พักหนึ่งแล้ว
แต่ทุกครั้ง ผมต้องคอยยืนประกบอยู่ข้างหลัง
ถ้าสติขาดหายในช่วงใช้ 4 ขา คุณแม่ก็จะเซล้ม
เพราะขาท่าน ยืนไม่มั่นคงมาหลายปีแล้ว
หลังสะโพกหัก กับโลกทางสมองรุมเร้า
พาร์กินสันมีผลต่อการทรงตัว การคุมกล้ามเนื้อ ทำให้ท่านเซง่าย
และอัลไซเมอร์ทำให้ไม่กลัวว่าจะล้ม ล้มทีไรก็ยิ้มหวานให้ทุกที
แล้วก็ไม่รู้ว่าการเดินบ่อย ทำให้ขาข้างที่เจ็บ ยิ่งเจ็บ
ท่านลืมความเสี่ยง และดื้อเสมอ เมื่อห้ามปรามก็ไม่ฟัง
ยิ่งว่า เหมือนยิ่งยุ ต้องคิดก่อนตอบคำถามคุณแม่ทุกครั้งไป

[สติหายไปไหน]
ท่านรับยาอัลไซเมอร์มาตั้งแต่ต้นพฤษภาคม 2558 
จากนั้นก็รับยาพาร์กินสันที่โรงพยาบาลมาโดยตลอด
ช่วงแรกท่านทานยาอัลไซเมอร์สม่ำเสมอ
แต่พาร์กินสันไม่ค่อยได้ทาน เพราะมีหลายเม็ด
ผมไม่ได้อยู่คุมการทานยาทุกมื้อ ลืมประจำ
หลังล้ม ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล ท่านตกใจมากที่ต้องผ่าตัด
ทั้งอัลไซเมอร์ และพาร์กินสันก็มากันเร็วมาก
ทำให้การง่วงหลับ เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา
ยิ่งพูดอะไรไม่เข้าหู ที่ท่านไม่ชอบ ก็จะง่วงหลับ
รวมถึงตอนเดิน 4 ขา ที่สติหายไปได้ตลอดเวลา

[ชะล่าใจ]
วันหนึ่งนั่งดูทีวีเรื่อง Happy feet ช่อง MONO
เห็นเพนกวินเดินเต้นจังหวะมันส์ ดูเพลิน
คุณแม่ที่นั่งอยู่ติดกันบนเก้าอี้ยาว มานั่งเปลี่ยนอริยาบถ
สักพักท่านก็ลุกขึ้นเดินใกล้กัน อยู่ ๆ ท่านก็เซล้มทั้งยืน
ล้มคา 4 ขานั่นหละครับ
โชคดีว่า .. ผมนั่งอยู่ในจุดที่ท่านเซมา รับได้พอดี
แต่ล้มมาแรงมาก ทำเอาใจหายอย่างแรง
ที่ผ่านมานั้น ท่านล้มมาหลายครั้ง โชคดีไม่เป็นอะไร
ครั้งนี้ ถ้าล้มในทิศตรงข้าม และไม่ถูกท่า
อะไรจะเกิดขึ้นก็ไม่รู้ ไม่อยากจินตนาการเลย

กลุ่มในเฟสบุ๊ค แบบสาธารณะ เกี่ยวกับผู้สูงอายุ
https://www.facebook.com/groups/olderperson/